شعری از مارگوت بیکل
شنبه, ۲۷ ارديبهشت ۱۳۹۹، ۰۱:۴۱ ق.ظ
بی‌اعتمادی
دری است،
خودستایی و بیم
چفت و بستِ غرور است،
و تهیدستی
دیوار است و لولاست
زندانی را که در آن
محبوس رای خویشیم.
دلتنگی‌مان را برای آزادی و دلخواهِ دیگران بودن
از رخنه‌هایش
تنفس می‌کنیم.
تو و من
توان آن را یافتیم
که برگشاییم
که خود را بگشاییم.
#مارگوت_بیکل | زادهٔ ۱۹۵۸ ، شاعر معاصر آلمانی، و متخصص الهیات و گفتگودرمانی است. در حال حاضر وی در منطقه آلگوی در جنوب آلمان به نوعی روش درمانی (درمان بیماران از طریق ایجاد ارتباط آنان با حیوانات و محیط زیست) اشتغال دارد. | مترجم: احمد شاملو
